Should social media allow to call women 'household objects'? (nl)
“Calling women ‘household objects’ now permitted on Facebook after Meta updated its guidelines” leest de titel van dit artikel op CNN.
Er valt wel wat te zeggen over de plotse ommegooi van de content-guidelines door papa Zuck bij Meta (het moederbedrijf van o.a. Facebook en Instagram). Dat is ondertussen ook wel voldoende gebeurd.
Net vandaag vind ik het interessant om een interessante denkpiste van Yuval Noah Harari te delen uit zijn laatste boek “Nexus”. De denkpiste biedt m.i. een heel interessante kijk op de vraag: wie is verantwoordelijk voor de content die te vinden is op sociale media na o.a. de -tig doden en vluchtelingen onder de Rohingya in Maleisië (die door valse geruchten van extremisten die rijkelijk versprijd —en gepromoot door het algoritme— werden op Facebook). Is Facebook hier wel écht verantwoordelijk voor? Zij bieden immers enkel het venster naar content die anderen wensen te delen? Zijn de auteurs dan niet per definitie degene die aangewezen mogen worden als enige verantwoordelijken?
Even naar de Bijbel, meer specifiek het Nieuwe Testament. Dat Nieuwe Testament bestaat uit 27 ‘boeken’, zorgvuldig samengesteld in de eerste eeuwen na Christus. Enkele zelfverklaarde ‘Wijzen’ canoniseerden, wat we vandaag als het Nieuwe Testament kennen, uit een handvol ‘evangelieën’, ‘verhalen’, ‘brieven’… uit de vele die op dat moment de ronde deden (en waaruit gekozen kon worden).

Citaat uit Timothy 2.
Het was Anthanasius van Alexandrië die de canonisering finaal mocht afwerken. Het Nieuwe Testament was geboren. In Timothy 2 (uit het Nieuwe Testament) lezen we als volgt: “A woman must learn in quietness and full submissiveness. I do not permit a woman to teach or to exercise authority over a man; she is to remain quiet…”.
De interpretatie van het Nieuwe Testament is wat de katholieke kerk predikte. Dus ook het citaat hierboven, heeft een grote impact mogen hebben op ons modern Westers bestaan —zie je al waar ik heen ga?
Ten tijde van de canonisering van het Nieuwe Testament waren er evengoed andere schrijfsels die net tegenovergestelde zaken poneerden. En dan volgt het gedachtenexperiment: wat als het bovenstaande fragment niét in het nieuwe testatement had gezeten? Hoe had onze maatschappij er dan uitgezien?
Dit is een interessant voorbeeld dat aantoont dat, als je een venster creeërt naar informatie —ook al is die informatie niet van jouw pen— je mee beïnvloedt hoe anderen met dat venster omgaan! Die verantwoordelijkheid van je afschuiven… welja. Dat vrouwen opnieuw ‘huishoudobjecten’ genoemd mogen worden op sociale media, lijkt me zelfs nog verder terug te keren in de tijd dan het citaat uit Timothy. Zeker nu er meer dan voldoende signalen zijn dat de ideeën en opvattingen van zowel jong als oud sterk beïnvloed kunnen worden door social media.